
Ёс, бус үг хэллэгтэй номууд нь хүүхдийн оюун ухаан, хүмүүжилд буруугаар нөлөөлнө гэж эцэг эхчүүд шүүмжилж байна. Тэгвэл хүүхдийн зохиол судлаач энэ талаар юу гэж ярьсаныг Утга зохиол судлаач, доктор Б.Мөнхбаяртай хийсэн ярилцлагаас уншина уу.
- Сүүлийн үед хүүхдийн ном зохиолын хэл, хэллэг ёс бус болсон гэж эцэг эхчүүд хэлж байна. Та хүүхдийн зохиолд судалгаа хийдэг хүний хувьд энэ талаар ямар бодолтой явдаг вэ?
- Нэгдүгээрт бид энэ цагийнхаа хүүхдүүдийг таних шаардлагатай болжээ. Бидний хүүхэд ахуй насанд үлгэрээр хүмүүжүүлдэг байсан. Одоо би хүүхдээ үлгэрээр хүмүүжүүлэх гэхэд болохгүй байна. Дээр үед зохиолыг сайхан бичдэг байсан. Тэгэхээр бид өөрсдөө зохиол бүтээлээ энэ цагт нь нийцүүлэн сайн бичдэг болмоор байгаа юм. Хэдэн жилийн өмнө Сүхбаатар багш бага ангийн Монгол хэлний сурах бичигт дүгнэлт хийсэн. Тэр номонд Монгол ардын дөрвөн үлгэр байсан. Гэтэл тэр дөрвөн үлгэрийн гурав нь “Яавал хурдан архинд согтох вэ” гэсэн утгатай байсан. Тэгвэл дөнгөж сая твиттер дээр архи, хүчирхийлэлттэй холбоотой зохиолыг хүмүүс ярьж байна. Үүнээс үзвэл одоог хүртэл бид төлөвшиж чадаагүй байна. Нөгөө талаар орчин үеийн хүүхдүүд маань тэс өөр зүйлийг хүсдэг болсон байна. Үздэг хардаг зүйл нь өөр болж. Тэгэхдээ бид хүүхдийн зохиол, номонд тавих хяналтаа сул орхиж болохгүй. Үүнээс гарах олон гарц байна. “Харри Потер” энэ тэрийг дууриах нь чухал биш. Миний бодож буйгаар бидэнд хамгийн хэрэгтэй зүйл бол аман зохиолоо дахиж сайхан боловсруулах хэрэгтэй юм. Монгол ардын аман зохиолд бидний хамгийн үнэтэй зүйл шингэсэн байдаг. Хонь хариулдаг аж ахуйч хүний амьдралыг харуулсан Английн хүүхэлдэйн кино байдаг. Уг нь тэр бидний сэдэв. Тэр бол Англи, Америк улсын сэдэв биш.
- Тэгэхээр бид амьдрал, ахуй ёс заншил, уламжлалаа хүүхдүүдийнхээ зохиол, бүтээлд зөв тусгаж өгөх ёстой гэж та хэлэх гээд байна уу?
- Бид бэлэн сэдвийг огт олж харж чадахгүй байна. Тэр нохойны үлгэртэй харьцуулахад бидэнд байгаль, дэлхий, аж ахуй соёлоо бичих бэлэн сэдэв байна. Бүр тодорхой хэлбэл нүүдэлчдийн амьдрал чинь бүхэлдээ сэдэв юм. Бидний тоодоггүй сэдвийг гадныхан шүүрч аваад том бүтээл болгож байна. Тэгэхээр бид загасаа барьж чаддаг болох хэрэгтэй.
- Хэн, дуртай нь хүүхдийн зохиол бүтээл бичээд түүнийгээ хяналтгүй худалдаанд гаргаж болохгүй биз дээ?
- Бичих хүмүүс нь бичиж л байг. Тэдний бичсэн зүйлийг аяндаа хүмүүс сайн, муугаар нь ялгаад өгнө. Цаг хугацааны явцад шүүгдэнэ гэсэн үг. Бид өөрсдийнхөө зохиол, бүтээлийг зөв орчуулахаас эхлээд олон зүйл хийх шаардлагатай. Нэгдүгээрт бид өөрсдийнхөө соёлыг гадагшаа гаргах хэрэгтэй байна. Ингэж чадвал улс орны тусгаар тогтнол тогтворжиж чаддаг. Дагестан, Чечениүд байна. Тус улсууд дотроо үргэлж байлдаантай байдаг. Тэгсэн мөртлөө “Чечены баатарлаг тууль” зохиол нь хичнээн алдартай билээ. Төв азийн тууль дотор хамгийн эхэнд эрэмбэлэгддэг. Куртууд бас байна. Тэд дэлхийд олон тээгчтэй хэлээр бүтээлүүдээ түгээж чадсан хүмүүс. Тэр бол гайхамшигтай чанар. Энэ хэрээр тухайн улсын соёл нь гадныханд танигддаг. Малала охины амьдрал Пакистан хүмүүст сонин биш ч бидэнд сонин байдаг биз дээ. Малалагийн номыг хүмүүс сонирхдог шүү дээ. Яг үүн шиг бид зөв ажиллах хэрэгтэй. Гэтэл манай хүүхдийн зохиол тийм биш. Улс төрийн хувьд тогтворгүй, газар нутгийн хувьд маргаантай, тусгаар тогтнож чадаагүй, байнгын дотроо байлдаантай, ард түмэн нь үгээгүй ядуу байсан ч гэсэн өөрсдийнхөө соёлыг зөвөөр зохиол бүтээлдээ тусгаж чадах юм бол тэр улсын тусгаар тогтнол бат бэх байна. Манай хүүхдийн зохиол бүтээл бол үндэснийхээ гайхамшигт зүйлүүдээ тусгахын оронд гадаад хэлээр илүү тоглодог. “Анааш, ямар жийнс, ингэсэн чинь динозавр гэх мэт”. Энэ бол зохиол биш юм. “Чулуун домог” гэдэг зохиол байдаг. Яг түүн шиг хүүхдийг, сэдэлжүүлсэн, урам өгсөн, цааш хөгжихөд нь шат болсон тийм л зүйл хэрэгтэй. Түүнээс биш эдгээр зохиолууд бол учир дутагдалтай байна.
- Ийм чанартай уран бүтээл цөөхөн төрж байна шүү дээ?
- Түүнийг авъяастнууд хийнэ. “Чингис” комикс манайдаа хамгийн алдартай нь шүү дээ. Тэгсэн “Чингис” комикст “Яаж ч өлсөж явсан барьж, алж идээгүй найман морь минь” гэж бичсэн байдаг. Энэ бол адгуусны сэтгэлгээ. Гэтэл “Нууц товчоон”-нд ямар гоё уран яруу хэллэгээр бичсэн байдаг билээ.



Т.Энхэлээ
Сэтгэгдэл (4)