Өглөөхөн үрээ үнсэж, эхнэрээ хайрын харцаар шагнаад, гарынх нь цайг ууж, дүрэмт хувцасаа өмсөн, үүрэгт ажилдаа яаран гарсан цагдаагийн залуухан алба хаагч үдэш нь гэртээ эргэн ирсэнгүй, маргааш, бас нөгөөдөр ч тэр.. хэзээ ч эргэн ирэхгүйгээр эх дэлхийгээс оджээ...
Энэ бол тангараг өргөсөн албандаа үнэнчээр зүтгэж, гэмт хэрэгтний халуун мөрөөр ороод, буруу санаатны хүйтэн зэвсэгт өртсөн, эсвэл иргэдийн амар амгаланг сахиулахаар цаг хугацаатай өрсөн давхиж яваад авто осолд орсон, амьдралыхаа эцсийн мөчийг хүртэл албан үүргээ гүйцэтгэж яваад амь үрэгдсэн цагдаагийн алба хаагчид.
Тэгвэл өчигдөр цагдаагийн алба хаагчид ажил үүргээ гүйцэтгэж яваад амиа алдсан анд нөхөр, ах, эгч, аав, ээжээ эргэн дурслаа.

Энэ олон алба хаагчийн цаана цээжиндээ насан туршийн гашуун гуниг тээсэн аав, хүүгээ цагдаа болгосныхоо төлөөх харамслын нулимс нь хатаагүй байгаа ээж, халгиж бялхсан аз жаргал нь харанхуйд царцчихсан гэргий, аавынхаа хүслийг гүйцээж цагдаад зүтгэнэ дээ гэж гараа тас атган зогсох гуниг шингэсэн нүдтэй үрсүүд гээд тоочоод байвал барагдахгүй.

Энэ удаад хүндэтгэлийн өдөрлөгийг “Бид матрахгүй” нэрийн дор Улаанбаатар цагдаагийн хүрээний байгууллага, нэгжүүдийн алба хаагчдыг хамруулан, алба хаагчдын ар гэрийн төлөөлөл, хэвлэл мэдээллийн байгууллагуудыг оролцуулан зохион байгуулж, тэмдэглэн өнгөрүүллээ” гэв.


-Түмнийхээ төлөө зүтгэж, ариун шударгаа ажиллаж яваад амиа алдсан алба хаагчдыг өнөөдөр дурсаж байна. Таны хувьд энд хэнийгээ дурсахаар ирсэн бэ?
-Миний хүү Замын цагдаагийн төрийн хамгаалалтанд ажилладаг байлаа. Ингээд 1998 онд 25 насандаа өөд болсон. Хэрэв амьд сэрүүн байсан бол өнөөдөр 41 настай байх байлаа. Хүүг маань өөд болоход том охин нь 4 настай, эхнэр нь хоёр дахь хүүхдээ тээж байсан. Одоо том охин нь 19, бага охин нь 15 нас хүрч байна.
-Тэгэхээр та ганц охинтой. Хүүгийн чин хүүхдүүд бас охин юм уу?
-Эгч нь нэг охин, хүүтэй байсан. Ганц хүү маань өөд болсон. Хүүгийн маань хүүхдүүд ч охидууд.
-Таны хань, хүүгийн чинь аав ямар ажил хийдэг хүн бэ?
-Хань маань өөд болоод зургаан жил боллоо. Амьд сэрүүн байхдаа хүүдээ зориулж дурсгалын хөшөө босгоно гэж их ч явсан даа. Замын цагдаатай олон жил хамтран ажилласан. Өвгөнөө өнгөрсөнөөс хойш би эдгээр ажлуудыг нь зогсоочихоод л байж байна.
-Албаа гүйцэтгэж яваад амиа алдсан болохоор цагдаагийн байгууллагаас, төрөөс ямар нэг урамшуулал тэтгэлэг өгдөг байх?
-1998 онд миний хүүг өнгөрөхөд гурван сарын цалинг нь өгч байсан санагдаж байна. Түүнээс хойш иймэрхүү арга хэмжээний үеэр л уулздаг. Найз нөхдөөс нь бол их ирнэ. Баянгол дүүргийн замын цагдаад хамт ажиллаж байсан Амаржаргал дэслэгч, хамгаалалтын албаныхан бүгд бидэнтэй холбоотой байдаг. Хүүгийн маань том охиныг англи хэлний сургалттай сургуульд 50 хувийн хөнгөлөлттэй сургаж өгч байсан. Найман жил охин маань тус сургуульд хөнгөлөлттэй сурдаг.
-Бага охин нь хаана сурдаг вэ?
-Анагаахын лицейд сурдаг.
-Таны хүүгээс ялгаагүй залуу цагдаа нартаа хандаж юу захиж хэлмээр байна?
-Эх орныхоо төлөө зүтгэнэ гэсэн тангараг өргөсөн учир ямар ч бэрхшээлийг давж туулна. Тиймээс үүргээ гүйцэтгэж байгаа залуус маань хүнлэг сайхан сэтгэлтэй байх хэрэгтэй.
Д.Ундрах /24tsag.mn/
Сэтгэгдэл (9)