Дөрвөн ихэр хүүхэд төрүүлнэ гэдэг амаргүй учир ээжүүд байнга эмчийн хяналтанд байдаг. Гэвч дүрвэгсдийн хуаранд дөрвөн ихэр мэндэлнэ гэж хэн ч төсөөлөөгүй билээ.
    2013 оны нэгдүгээр сард Мали улсын фермер Массаяа Аг Илияас эхнэр Тагри Уолет Токиегийн хамтаар зургаан хүүхдээ дагуулан хэдхэн хөнжлөөс өөр зүйлгүй эх орноосоо зугтсан юм. Зургаан хүүхдийнх нь гурав нь хөлд орсон, нөгөө гурав нь балчир тул нэгэн найзаасаа илжиг зээлэн нуруун дээр нь суулгаад явжээ. Тухайн үед тосгоны иргэдийн тэн хагас нь дүрвэж дэлгүүр, захууд эзэнгүй болсон тул олон хоногийг хоол хүнсгүй туулсан байна. “Таван өдөр, таван шөнийн аялалд эцэж, цуцсан шүү” хэмээн Массаяа ярьжээ. Туарегийн босогчид болон Засгийн газрын босогчдоос зугтаж явсан тэдний замд эд зүйлсийг нь дээрэмдэж, ална хэмээн сүрдүүлсэн муу хүмүүс цөөнгүй таарсан байна. Ингэж олон сар амь өрсөн аяласны эцэст Мауританийн дүрвэгсдийн хуаранд иржээ. Тэднийг ирэхэд цөлийн 50 градусын халуунд 60 мянган дүрвэгч хоол, ундны усаар гачигдан тэмцэж байлаа.
    Дүрвэгсдийн хуаранд ирээд эхнэр Тауриг нь дөрвөн ихэр хүүхэд тээж буйгаа мэдсэн юм. Удалгүй сувилагч нарын ачаар хүүхдээ төрүүлэв. Тагри бүсгүйн бие муу байсан тул хоёр ихрийг нь 17 км газар хол орших эмнэлэгт аваачиж, хийсвэр хагалгаагаар төрүүлжээ. Таван долоо хоногоор дутуу мэндэлсэн хүүхдүүд эрүүл төрсөнд хүн бүр баяртай байна. Эмчийн тусламж огт авалгүй олон сар байж, хоол хүнсний дутагдалтай ээжээс эрүүл мэндэлсэн нь бурханы хишиг гэцгээв.

    Гэвч гурван хүү, нэг охин одоо дөрвөн сар хүрч, дүрвэгсдийн хуаранд эсэн мэнд бойжиж байна. Халуун майхан дотор 10 хүүхдээ өсгөж хүмүүжүүлнэ гэдэг залуу ээж, аавуудад тулгарч буй асуудал юм. Хүүхдүүд их уйлалддаг ч гар гараа барилцаад унтаад өгдөг хэмээн ээж нь ярьж байна. Тагригийн гэр бүл ажилгүй учир хүүхдүүдээ тэжээх нь хамгийн том сорилт болжээ. Тэр өөрийн гэсэн дэлгүүртэй болохыг мөрөөддөг.
    НҮБ-ын дүрвэгсдийн агентлаг Мауритань дахь нөхцөл байдлыг сайжруулахын төлөө ажиллана гэдгээ амлаж байгаа юм. Мали дахь улс төрийн зөрчил намжаагүй байгаа энэ үед гэртээ харих боломжгүй болсон эдгээр иргэдийг хоол хүнсээр таслахгүй байх нь чухал. Мөн хүүхдүүдийг нь сургуульд оруулж, жижиг үйлдвэр барьж, ажлын байртай болгохыг зорьж байна.