Хувийн хэвшлийн байгууллагын чанар зах зээлийн хуулиараа зохицуулагдах ёстой хэдий ч хүүхдүүдэд хэрэгтэй боловсрол олгож чадах буй эсэхийг хянадаг, шалгуур үзүүлэлт тавьдаг тогтолцоо гадны улс орнуудад байдаг. Уг нь боловсролын байгууллага сургалтын хөтөлбөрөө хэрхэн боловсруулж байгаа, улсын сургуулиудаас юугаараа онцлог болохыг ил тод тайлагнаж байх учиртай. БШУЯ-ны Стратегийн бодлого төлөвлөлтийн хэлтсийн дарга Б.Насанбаярын хэлж буйгаар жишээлбэл, хувийн сургуульд 8-р ангид суралцаж байгаа хүүхдүүд төрийн өмчийн сургуульд шилжин суралцаад 6-р ангийн мэдлэгийн шалгалтад нийцэхгүй байсан тохиолдол гарчээ. Үүнийг хувийн сургуулийн боловсрол, төрийн өмчийн боловсролоос дээгүүр гарахгүй байгаа гэж шууд дүгнэж болохгүй ч хичээлийн агуулга чухам юугаараа онцлог байгааг эргэж харах цаг болсоныг харуулж байна. Ер нь, хувийн хэвшлийнхэн ямар хөтөлбөр, агуулгаар сургалт явуулж байгааг хяналгүй удаан оршин тогтнож иржээ.  Төлбөр өндөртэй л бол сургалт сайтай гэдэг ойлголт эцэг эхчүүдийн дунд байдаг. Түүнчлэн хувийн сургуулиуд улсын чанартай тэмцээн уралдаанд хошуучилж, амжилт гаргах нь цөөнгүй ч хүүхдийг зөвхөн нэг хичээлээр гүнзгийрүүлэн суралцуулсанаас ерөнхий эрдмийн хичээлээр хоцрогдох тохиолдол гарч байгааг эцэг эхчүүд шүүмжилж байсан юм. Сургалтын орчин, хичээлийн хэрэгсэл зэргийн хувьд давуу тал байгааг үгүйсгэхгүй. Гэхдээ зөвхөн сургалтын орчин гэлтгүй, хүүхдийн төлөвшил, хүмүүжилд юу олгож байгаа гэдгийг анхаарах нь зүйтэй. Тиймээс боловсролын хүртээмж, чанар төрийн өмчийнхөөс юугаараа илүү байгаа эсэхийг нягталж үзэх цаг болжээ. Үүнээс үүдээд сургалтын төлбөр бодитой эсэхийг харьцуулах шаардлага тулгарч байна.