Яруу найрагч Э.Бүжинлхам
Сүүлчийн бороо орж, навчис шарлатал хүлээнэ гэж боддог
Сүүдэрт намрын урсгал хаалга тогшмогц л харин…
Би чамайг яг
Анхны цас орж, аяархан будрахуйд л
Ахиж хэзээ ч дурсалгүй мартана гэж санадаг
Тэгээд тэвэр дүүрэн цас
Тэнгэрээс үйрэн бутармагц л харин…
Би чамайг яг
Ганц л удаа цасан дороос хаврын яргуй уйлахыг харчихаад л
Гарыг чинь дахин үгүйлэхгүй гэж андгайлдаг
Хавар шувуудын цүнхэнд шурган ирмэгц л харин…
Би чамайг яг
Зуны гоёмсог солонго тэнгэр сэтлэн гэрэлтэхүйд
Зулзаган навчистай хөтлөлцөн чамайг ирнэ гэж хүлээдэг
Харин модод гантиган туяа цацруулан үзэгдэхүйд
Харанхуйд солонго тэнгэр зүссэн ч чи ирдэггүй…
Тэгээд
Би чамайг яг
Сүүлчийн бороо орж, навчис шарлатал хүлээнэ гэж боддог…
Яруу найрагч Б.Баясгалан
Хотын дээрх тэнгэрийг хэн ингэтлээ гомдоочихоод
Хорин хоног тасралтгүй бороогоор уйлдаг байна аа
Гуниж дуслуулсан нулимсыг нь алгандаа тосч хөнтөрчихөөд
Гурван хоног би чинь согтуу юм шиг л алхаллаа
Үнэ хямдтай гоёлын шаахай бидний гунигийг даасангүй
Үүл болоод солонгын тухай үглэж дуулаад ч сонссонгүй
Норсон гэзэг, гандмал шүхэр, чихарсан нойтон савлуур л
Ноднин жилийн тэнэгхэн дурлалын тунгалаг шаналлыг сэдрээнэ дээ
Үргэлжийн бүүдгэр бүхэнд ингэтлээн адгаж дасчихаад
Үүр цайхад нар мандчихсан байвал үхмээр л санагдах байх даа
Яруу найрагч Д.Нямсүрэн "Дөрвөн цаг" шүлгийн хэсгээс
Бороо ганц нэг дусах нь сайхан
Борог өвс норсон байх нь сайхан
Хаврын цас гэр лүү урсах нь сайхан
Хаа нэгтэй шувууд ганганах сайхан.
Алтан хараацай дэргэдүүр нисэх сайхан
Аяны хүн манай уяанд буух сайхан
Айлын маань айлд бүсгүй байх сайхан
Айл нүүж ирэх сайхан.
Хангайн бороо гэнэт асгах нь сайхан
Харанхуйн дунд цахилгаан гялбах нь сайхан
Хонон өнжин бороо зүсрэх нь сайхан
Холоос гийчин ирэх сайхан. Шаргал талын өвс халиурах нь сайхан
Шанхны үзүүрт салхи нь сэвэлзэх сайхан
Сартай шөнө бухал дээр унтах сайхан
Чамайг зүүдлээд газарт ойчих нь сайхан.
Үе үе бороо амcxийх нь сайхан
Өлгөсөн цувнаас ус дуслах нь сайхан
Үүлэн чөлөөнөөс нар гарах нь сайхан
Үүдээр болжморууд нисэн өнгөрөх нь сайхан.
Шөнө дөл хүлэг морь янцгаах сайхан
Шүлэг нойрноос сэрж орчлонг бодох сайхан
Өрхний завсраар гэгээ орох сайхан
Өглөө болох сайхан.
Цайран цайран бороо орох нь сайхан
Цавьдар морьтой хүн наашаа давхих нь сайхан
Борооноос өмнө ирлээ гэж ярих нь сайхан
Боржигон эмээлээ аваад орж ирэх нь сайхан.
Сартай толгодод ингэ гунганах нь сайхан
Шанзны үзүүрт Ай -нан-аа суух сайхан
Шаргал дөл угалзлан гал ноцох нь сайхан
Царай зүс бүдэг бадаг гэрэлтэх нь сайхан.
Хөх лонхон тогоруу дуугaрах сайхан
Хөдөө цайдам борооших сайхан
Анирхан ахуйд цэцэг дохих сайхан
Аадрын өмнөх байдал сайхан.
Тооноор сар гэрэлтэх сайхан
Тогоотой сүүнд тусах сайхан
Шөнө орой гарах сайхан
Чөдөртэй морьд туриглах сайхан.
Шиврэн шиврэн бороо орох нь сайхан
Ширэг зүлэг ногоорох нь сайхан
Зүүн өмнө солонго татах сайхан
Зүс бороо гэрэлтэх сайхан.
Гэгээн борооны усыг тосох сайхан
Гэзэг үсээ хүүхнүүд угаах сайхан
Агь хүмлийн үнэр сэнгэнэх нь сайхан
Аяcxан бодол хол ойрыг санах сайхан.
Үдшийн бүрийгээр ирэх сайхан
Үүрийн гэгээгээр явах сайхан
Өнгөт дэлхий нь уяран уйлмаар сайхан
Өргөн хорвоо нь дуулан жаргамаар сайхан.
Эх нутаг минь шүлэг шиг сайхан
Эх орон минь дуу шиг сайхан
Эргэх дөрвөн цагт амьд явах сайхан
Эрээнцавд бороо орох нь сайхан.
Яруу найрагч Л.Хасар
Аянга цахих нь
Тэнгэрийн мөчир
Асгарсан бороо
ҮҮлний жимс
Асгаран асгарах тэр бороо
Чамайг санасан
Урт амьсгааг минь урна
Чиний Үнсдэг уруулыг минь урна
Хөөрхий миний өвөөгийн нэрийг
Худам монгол бичгээр
Хацар дээр минь бичнэ
Родены *Мөнхийн хаврын* гантигийг урна
Орчлонгийн хар хирийг угаана
Хэрээний харыг Үлдээнэ
Он цагийг надаас угаана
Олон гөлөгтэй жингэрийн хөх шиг шоволзох бороог
Газар залгилна
Бузар булай тунасан газраас
Бурханы сэнтий суудал
Бадмын цэцэг ургана.
Яруу найрагч О.Дашбалбар
Алив юм цаг цагтаа л
Алтан дэлхийд хүчин төгөлдөр!
Өнөөдрийн бороо өнөөдөр л орно
Өөр бороо маргааш асгарна . . .
Энэ охинд би өнөөдөр л дурлана
Илүү сайхан нь маргааш ирнэ
Эргэж олдохгүй энэ л орой
Ичимхий түүнийг хайрлан үнсэнэ
Хожимдсон цэцэг өвөл ургахгүй
Хоног өдрүүд эргэж ирэхгүй
Яг өнөөдөр тохиолдсон бүхэн
Яруу найргаар намайг тэтгэнэ
Сайхан залуусын сэтгэл хөндөж
Сарны дор гунхаж яваа
Танхил охин минь чи ч гэсэн
Таяг тулсан эмгэн болно
Гэлээ ч би яруу гоог нь одоо л мэдэрч
Гэгээн төрхөнд нь одоо л дурлана
Тэртээх өдрийн мананд төөрөлгүй
Тэнгэрлэг өнөөгийн гялбаанд зогсоно
Алив юм цаг цагтаа л
Алтан дэлхийд хүчин төгөлдөр!
Цагаан сахалтай буурал өвгөд ч
Цагтаа бас л шуугиулж явсан!
Өнөөдөр амьдрал нь домог болж
Өөр залуус дэвжээг нь эзлэв
Түрүү үе нь ээлжээ өнгөрөөж
Дараа үедээ халаагаа өгнө . . .
Хийдгээ хийсэн тэднийгээ зэмлэхгүй
Хэзээд бидний цаг ирнэ гэвч,
Өчигдрийн эмгэн байгаагүй бол
Өнөөдөр би залуу охинд нь дурлах уу!?
Яруу найрагч Ц.Доржсэмбэ
Аз жаргалгүй
Тэнэмэл хүмүүсийн
Гандсан нөмрөгийн
Хормой шүргээгүй
Газар нутаг гэж
Хаана ч алга
Тэнгэрийн доромжлол
Хүрсэн хүн
Гуйлгачилдаг
Газрын даажигналд
Өртсөн хөл
Тэнүүчилдэг.
Л.Баяр
