Кино академийн хоёр удаагийн шагналт кино жүжигчин, зохиолч, найруулагч, продюсер Дензел Вашингтоны "Forbes" сэтгүүлд энэ оны эхээр өгсөн  ярилцлагыг хүргэж байна.

-Та өөрийгөө жүжиглэх авъяастай гэдгээ хэзээ мэдсэн бэ?
 -Их сургуульд байхдаа “Отелло” жүжигт тоглож байхдаа мэдсэн дээ. Манай жүжгийг үзэх гэж олон хүн ирсэн. Би үзэгчдийн өөдөөс хараад “Ийм олон хүн үзэх гэж ирснийг бодоход би жүжиглэхдээ сайн юм байна” гэж бодсон шүү.
-Та өөрийгөө кино од гэж боддоггүй гэсэн. Тэгвэл та хэн юм бэ?
  -Нэгдүгээрт, би бол хүн. Хоёрдугаарт, жүжиглэх бол миний ажил. Түүнээс нэр алдар биш. Жулиа Робертсийн “Би бол онцгой ажилтай онцгой хүн" гэж хэлсэн нь энэ асуултын хариу болох болов уу. Миний амьдралын хамгийн  анхны гэж хэлж болох  зөв зүйлсийн нэгийг ээж маань эхлүүлсэн. Ээж аав хоёр  салсны дараа ээж маань  Оклэндийн цэргийн академид оруулсан. Ээж маань намайг тэр сургуульд сургахаар шийдсэн нь үнэхээр зөв алхам болсон. Миний амьдралыг өөрчилсөн гэж болно. Учир нь найз нар маань гудамжны дээрэмчин, хар тамхичин болсон. Хэрэв энэ сургуульд ороогүй бол би ч тэдний нэг болох байсан.

-Та кино найруулахын зэрэгцээ жүжиглэдэг. Энэ хоёрыг зэрэг хийх хэцүү биз дээ?
    -Миний төсөөлж байснаас илүү амархан санагдсан. Кино найруулагчаас жүжигчин рүү шилжих өөрийн гэсэн арга барилтай болсон. Үзэгдлийн зураг авалтын өмнө 40 удаа гүн амьсгаа авч өөрийгөө тайвшруулдаг.
-Та анх кино урлагт хөл тавьж байхдаа ямар үр дүнд хүрнэ гэж зорьж байсан бэ?
-Анх би Бродвейд тоглож, долоо хоногт 800 доллар олж байхдаа Холливудын тухай боддог ч үгүй байж. Нью-Йоркийн театрын жүжигчин байхдаа шоу-бизнесийн ертөнцөөс зайдуу байсан. Шоу бизнест ажилладаг бүх хүнд дургүйцэж ханддаг байлаа. Одоо бол мэдээж үзэл бодол маань өөрчлөгдсөн ч гэсэн сэтгэл зүрхэнд  минь театр маант  хүндтэй байр суурь эзэлсэн  хэвээр байгаа.
-Амьдралд хамгийн чухал зүйл юу гэж та боддог вэ?
-Миний хувьд бол гэр бүл маань. Би заримдаа өглөө сэрээд, надад сайн эхнэр, хүүхдүүд бэлэглэсэнд нь Бурханд талархдаг. Зураг авахуулж байхдаа аливаа сэтгэл хөдлөл өөртөө үүсгэхийн тулд хааяа хүүхдүүдээ бодох удаа гарна.

 -Та эхнэр Паулетайгаа анх хэрхэн танилцажу байсан тухайгаа яриач.
  -Бид хоёр зочид буудлын ресторанд танилцсан юм. Уилма Рудольфийн тухай кинонд Паулетта маань тоглож байсан. Тэгээд л танилцсан. Яагаад ч юм танилцах ёстой хүн шиг л  санагдсан. Тэр зөв совин  буруу байгаагүй. Гэхдээ танилцаад л болзож эхлээгүй.  Бараг жилийн дараа дахин таасан. Түүнээс хойш харин  түүнийг  алдахыг  хүсээгүй.


 -Холливүүдэд гэрлэлтээ тогтвортой авч явах хэцүү байх.
 -Холливүүд бол тусгай газар биш. Миний бодлоор алдартнуудын хөл гарын хээтэй газрыг л Холливүуд гэж ойлгодог. Паулетта бид хоёрт хамт байх хугацаа бага байдаг нь энэ гэрлэлтийг удаан хугацаанд тогтвортой байлгахад нөлөөлсөн байх. Үргэлж бие биетэйгээ уулзах гэж тэмүүлдэг гэсэн үг л дээ.

-Таны бүтээсэн дүрүүдээс хамгийн хүндтэй нь аль вэ?  
-Би Стефен Бико, Малкольм “Шуурга” хочит Рубин Картер, Херман Бүүн, Мелвин Толсон гээд бодит хүмүүсийн дүрүүдийг илүү хүндэлдэг. Эдгээрээс Стефен Бикогийн дүрд тоглохын тулд Зимбабве руу явсан маань санаанаас ер гардаггүй юм. Онгоц газардах үед би Жанет Жэксоны дууг сонсч байсан. Африкийн хөрсөн дээр гишгэхэд гэртээ ирж буй мэт сэтгэгдэл төрж байсан. Киноны зураг авалтын үеэр намайг мэргэжлийн боксчинтой нэг дэвжээнд гаргаж орхисон. Зөвхөн нүүр, толгойноос бусад биеийн хэсэг рүү цохих дүрэмтэй тоглосон ч хэд хэдэн удаа ухаан алдталаа цохиулсан даа. Нэгээс хоёр cap хичээллэсний дараа цохилт авсан толгой мартамхай болж эхэлдэг юм билээ (инээв).
-Олны танил од байхын юу нь таны сонирхлыг татдаг вэ?

 -Мэдээж хөрөнгө, мөнгөөр хангалуун байж, өөртөө таатай орчин бүрдүүлэх боломжтой нь сонирхолтой л доо. Харамсалтай нь  би ийм төрлийн хүн биш. Надад уралдааны “Астон Мартин” мэтийн машин хэрэггүй. Би “M-tv’’-гээр өөрийнхөө байшин, машиныг үзүүлэх гэж бусад шиг хошуурдаггүй. Би ийм л хүн. Миний эцэг санваартан байсан. Түүний нада хэлдэг байсан  сургаалиуд одоо  хэр чихэнд минь сонсогдож, сэтгэлд минь  ойр байдаг.
-Та Шварценнегер шиг улс төрд орохгүй юмуу?
-Үгүй ээ. Би татвараа сайн төлж, сонгуульд саналаа өгдөг. Улс төрд миний оролцоо ингээд л дуусдаг. Харин би одоо романтик инээдмийн кинонд тоглохоор бойжиж чадсан гэж бодож байна. Саяхан тийм дүрийн санал ирсэн байгаа. Дандаа л Хью Грантын инээдмийн романтик кинонуудыг хичнээн үзэх билээ дээ.
-Таныг Ерөнхийлөгч Барак Обамагийн тухай кино найруулж, өөрөө гол дүрд нь тоглох гэж байгаа тухай сонссон.
 -Ийм санаа байсан. Энэ тухай ярихад хэтэрхий эрт байна. Би Ерөнхийлөгчтэй өөрийн биеэр уулзаж байж киногоо хийх эсэхээ шийднэ л дээ. Одоогоор энэ  тухай шуугиан  дэгдээмээргүй байна. Учир нь эмьд  хүний түүх өгүүлж  кино  хийнэ гэдэг хэцүү. Эхлээд дүрий сулгаа, бэлтгэл ажил  их. Хамгийн гол нь Еранхийлөгч маань одоо хэр амьд  мэнд байгаа. Түүнтэй зөвлөлдөх ёстой.
-Таныг 40 удаа гүн амьсгаа авахаас гадна аливаа дүр бүтээхийн тулд зөвхөн нэг дуу сонсдог гэж сонссон?
  -Тийм ээ. Би хөгжимд маш дуртай. Хүний сэтгэлийн өнгийг илэрхийлдэг эд.

 -“Америкийн дээрэмчин”, “Бэлтгэлийн өдөр” кинонд хар тамхины наймаачин, бохир цагдаагийн дүр бүтээсэн маань хүмүүст гэнэтийн бэлэг болсон байх. Ертөнцөд сайн, муу хоёр хослон байдаг. Жүжигчин хүн энэ бүхнийг гаргаж чаддаг байх ёстой. Энэ утгаараа би өөрийгөө сорьсон юм. Үргэлж эерэг дүр бүтээгээд байх тийм ч амар биш. Харин ч бохир цагдаа миний амьдралдаа бүтээсэн хамгийн амархан дүр байсан шүү.