
Яг үүн шиг Монголын улс төрийг хөөсрүүлж, өөрсөддөө ашигтай пиарыг хийгээд авдаг явдал сүүлийн үед их мода болоод байгаа. Хамгийн сүүлд л гэхэд гуравдугаар Ерөнхийлөгч Н.Энхбаяр улс төрийг жинхэнэ утгаар нь сагтал хөөсрүүлэв. Түүнийг авлигын хэргээр барьсан нь улс төрийн хөөсийг дээд оргилдоо хүртэл дэвэргэлээ.
Манайхан л болсон хойно “Ялж яваад нь нэг ямаа, ялагдаж яваад нь хоёр ямаа” гэдэг шиг Н.Энхбаярыг яг ямар хэрэг хийгээд баригдчихав гэдгийг ухаж ойлгохын оронд “Хөөрхий Энхбаяр, Ерөнхийлөгч байсан хүнээ ч арай ингэж болохгүй ээ. Ерөөсөө хятадуудаас л их идэв гэж” гэж ирээд л баахан хөөсөрцгөөлөө.
Хэрэг хийсэн эсэх, идсэн уусан үгүйг тоохгүй ингэж хөөсрөх нь мэдээж Н.Энхбаяр болон түүний хамсаатнуудад ашигтай. Иймээс ч Д.Удвал, М.Энхсайханаас эхлээд түүний багийнхан хөөсийг дэвэргэн хөөрүүлэх тал дээр мэргэжлийн өндөр түвшинд ажиллав. Д.Удвал “Дарга баригдсанаас хойш манай намд хүмүүс хэдэн зуугаараа элсэж байна. Ерөөсөө хүмүүсээ даргыг маань тэнд үгүй хийчих вий, бүгдээрээ очиж жагсъя. Олны хүчээр л даргыгаа аврах юм байна. Энэ улс оронд гэрэл гэгээ гаргах ганц хүнээ бид алдлаа шүү” гэж ирээд л баахан хүний цөсийг хөөргөв.
Эхэндээ Д.Удвалын үгсийг олон нийт сонсож байснаа залхах тийшээ хандаад эхлэнгүүт Н.Энхбаярын эхнэр О.Цолмон хэвлэлд ярилцлага өгөн хэсэг олны анхаарлыг татсан. Ингээд мөн л улиг болох тийшээ хандаад эхлэмэгц хүү Э.Батшугар нь сэтгэлээ нээсэн ярилцлага өгч анхаарлыг өөрсөд рүүгээ хандуулж дөнгөсөн. Энэ бол давалгаалсан их олны анхаарлыг барьж байх, тогтоох нарийн тактиктай ажиллагаа байлаа. Хэдий чинээ олны анхаарал хийсвэр байдлаар тэр зүгт хандана төдий хэрээрээ Н.Энхбаярт ашигтайгаар тусах учиртай. Хийсвэр хөөрөл нь Н.Энхбаярын шалгагдаж байгаа хэргийн нарийн ширийнийг огт авч хэлэлцэхгүй, зүгээр л төрийн өндөр дээд албан тушаалуудад дараалан суусан, бурханчлан тахиж ирсэн төрийн тэргүүнээ гэх хөөрсөн олны өрөвдсөн сэтгэлийн илэрхийлэл байх учраас хөөсрүүлэгчдэд ихээхэн ашигтай. Харин асуудлыг сэтгэлийн хөөрлөөр биш албаны хүмүүсийн яриаг нухацтайхан сонсвол л байдал өөр тийшээ эргэчих гээд байсан хэрэг л дээ.
Үүний хажуугаар МАХН, МҮАН, БНН зэрэг таван намын нэгдэл холбоогоо хэн даргалах вэ гэх асуулт эдний дотоодод түймэр асаасан юм. М.Энхсайхан, Б.Жаргалсайхан, Ц.Цолмон нарын хажуугаар О.Цолмон хатагтай үе залгамжлуулах зорилгоор хүү Э.Батшугарыгаа ч зүтгүүлээд үзсэн. Өөрөөр хэлбэл, олныг сэтгэл зүйгээр нь байлдан дагуулж нийгмийг хөөсрүүлчихээд, дотооддоо даргын суудлыг түр баригчийн төлөө тэмцэлдсэн гэсэн үг. Бүр их эцэг Н.Энхбаяр нь эргэж ирэхгүй мэт аашилж авирлацгаасан ч гэх яриа ч улстөрчдийн дунд явж байна билээ. Ямартай ч даргын сэнтийг түр эзэмших квотын маргаан нь тэднийг хэдэн хэсэгт хувааж орхисон гэнэ. Нийгмийн хөөсрөлт ч энэхүү хуваагдлаас болоод шалчийж унан урсан алга болжээ. Өнөөх жагсаж цуглана гээд байсан хүмүүс ч алга болж. Гандан бууршгүй эгнэгт хамт гээд байсан М.Энхсайхан, Б.Жаргалсайхан ч алга болж гэнэ. Бүр Н.Энхбаярын захидлыг захын хорооллоор тараах хүн олдохгүй байгаа тул хүн хөлслөн тараалгах дээрээ тулсан ажээ. Агуу их удирдагчаа бариулчихаад гаргаж авахын төлөө юу ч хийхээс буцахгүй байсан өнөөх хурсан олон хаачив аа. Хөөрлийн хөөсрөлт гэдэг ийм л алга урвуулахын дайнд будаа болдог хэврэгхэн эд ажээ.
Хөөсөрсөн бүхэн шалчийж МАХН хавиар Д.Удвал, Л.Цог хоёроос өөр хүнгүй болоод байгаа юм байх. Хөөс чинь хөөс учраас хэзээ нэгэн цагт шалчийн урсах нь тодорхой байсан л даа. Гэхдээ Н.Энхбаярын баривчилгаагаар оргилсон хөөс арай л түргэн шалчийчихлаа. Үндэсний хэмжээний улстөрчийн босгосон хөөс иймхэн хугацаанд шалчийчих байсан гэж үү.