
-Та шүүхэд хэдэн жил ажиллаж байна?
-Би “Их засаг” их сургуулийг 2006 онд эрх зүйч мэргэжлээр төгссөн. Хийх гэтэл мэргэжлийн ажил олдоогүй учир мөн оны 11 дүгээр сард хуучнаар Баянгол дүүргийн шүүхэд жижүүрээр орсон. Жил гаруйн дараа мэргэжлийнхээ дагуу шүүгчийн туслахаар томилогдсоноос хойш 7 дахь жилдээ ажиллаж байна.
-Дүүргийн шүүхийн шүүгчийн туслахын ажлыг ачаалал ихтэй гэдэг…
-Тийм ээ, ачаалал ихтэй. Бүх ажлаа амжуулахын тулд бараг л хонох дөхнө. Гэхдээ миний хувьд бага насны олон хүүхэдтэй учраас аль болох эртхэн л харихыг хичээдэг. Өнөөдрийн байдлаар гэхэд л манай шүүгч 70 гаруй иргэний хэрэгт ажиллагаа хийж байна. Жилд дунджаар дүүргийн шүүхийн шүүгч 300 гаруй хэрэг хянан шийдвэрлэдэг. Түүнээс гадна нэхэмжлэлийг хүлээн авахаас татгалзах, буцаах гэх мэт чимхлүүр ажлууд олон байдаг тул ачаалал маш их.
-Та сая хүүхдүүдийнхээ талаар дурдсан. Бага гэхээр хэдэн настай вэ?
-Манайх 4 хүүхэдтэй. Том охин маань 12 настай. Жижиг гурав нь 2-5 насны хөвгүүд.
-Гэр бүлийн хүн чинь ямар мэргэжилтэй вэ. Ажил эрхэлдэг үү?
-Эхнэр маань багш. Гэхдээ бага насны олон хүүхэдтэй учраас ажил эрхлэх боломжгүй, тэднээ хараад гэртээ байдаг. Хүүхдүүдээ өгөх цэцэрлэг олддоггүй. Нэг хэсэг 24 цагийн цэцэрлэгт өгч үзсэн ч өвдөөд болохгүй юм билээ.
-Танай байшин шатсан гэсэн. Юунаас болж ийм явдал гарав?
-Манайх Чингэлтэй дүүрэгт айлын хашаанд гурав дөрвийн хэмжээтэй жижигхэн байр түрээслэн амьдарч байсан. Байшинг барихдаа дээврээ цоолж яндангаа буруу гаргаснаас ийм харамсалтай явдал болсон. Яндангаа тойруулаад шилэн хөвөн тавьж чигжсэн, өвөл мэдэгдэхгүй ч хавар болоод ирэхээр тэр нь аюултай юм билээ. Дээврийн банзан дээр халж байгаад уугиад гал гарсан байсан.
-Чухам хэзээ гал гарсан юм бэ. Тэр үед гэрт чинь хүн байсан уу?
-Одоогоос долоо хоногийн өмнө 2 дугаар сарын 21-ний 14 цагийн үед гал гарсан. Тэр өглөө би ажилтай, харин эхнэр хүүхдүүд маань азаар гадуур явж таарсан. Түрээсэлдэг байрны маань эзэн гэртээ орж яваад хаалгаар утаа савсаад байгааг харж, хэл дуулгасан юм. Гал команд ирж галыг унтраасан.
-Байшин галд их өртсөн үү?
-Дээврийн тал нь, байшин доторхи зүйлсээс галтай ойр байсан хэсэг шатсан. Зарим хувцас, эд хогшил шаталгүй үлдсэн ч угаарын үнэр гардаггүй юм байна. Хэрвээ байшингийн эзэн ирж таараагүй бол зөвхөн манайх галд өртөөд зогсохгүй, хажуу дахь гарааш, бас тэдний суудаг байшин ч шатаж мэдэх байсан юм билээ.
-Одоо та хүүхдүүдтэйгээ хаана амьдарч байна?
-Таван шард “Залуус хороолол”-д байр хөлслөөд амьдарч байгаа. Шинэ байр бас хотын захад зайдуу тул арай хямд учраас тэнд байр түрээсэлсэн.
-Түрээсийн мөнгө нь хэд байх вэ?
-Сард 450 000 төгрөг.
-Уучлаарай, таны цалин ер нь хэд вэ?
-530 000 төгрөг.
-Түрээс төлөөд, дөрвөн хүүхэдтэйгээ зургаан ам бүл ийм хэмжээний цалингаар амьдрах амаргүй л байх?
-Мэдээж. Гэхдээ нэгэнт амьдарч байсан байшин минь шатсан болохоор зээл тавиад өөр байр руу нүүхээс өөр аргагүй байсан. Ер нь зээл тавиад, бас заримдаа ах дүү, хамаатан саднаас тусламж аваад л ямар ч байсан болгодог.
-Та түрүүн шаталгүй үлдсэн эд зүйлсээс угаар үнэртдэг гэлээ. Жижиг хүүхэд угаартай газар амаргүй л байх даа…
-Тийм ээ, угаар бүр шингэчихдэг юм шиг байна лээ. Гаднаас орж ирэнгүүт л угаар үнэртэнэ. Жаахан байж байгаад дасаад мэдэхээ болино. Шөнө унтахаараа нялх хүүгээс минь авахуулаад бүгд ханиалгаад л байгаа. Байдаг чадлаараа арчиж цэвэрлээд, угаагаад ч угаар нь гарахгүй юм. Чийгшүүлэгч тавьдаг юм уу гэсэн бодол байна.
-Та Дээд шүүх болон өөрийн шүүхийн хамт олондоо баярласнаа илэрхийлмээр байна гэсэн. Энэ талаар…
-Миний амьдралд ийм хүнд үед тусламж үзүүлсэн Дүүргийн Иргэний хэргийн анхан шатны хоёрдугаар шүүхийн шүүгчид, Тамгын газрын захиргааны ажилтнууд, хамт олондоо баярлалаа.
Дээд шүүхээс тусламж өгнө гэж үнэндээ огт санаагүй. Гэтэл Дээд шүүхийн Залуучуудын зөвлөлөөс гаргасан санаачлагыг Дээд шүүхийн Ерөнхий шүүгч хүртэл дэмжиж, бүх шүүгч, ажилтнууд нийт 80 гаруй хүн өөрсдийнхөө цалингаас мөнгө хандивласан. Дээд шүүхээс дуудахаар нь яваад очтол “манай хамт олны сэтгэлийн дэм” гээд мөнгө өгөхөд би их гайхаж балмагдсан л даа. Шүүхийн дээд байгууллага болох Дээд шүүхээс анхан шатны шүүхийн туслахад ингэж санаа тавьсанд хүн ёсны хувьд баярлалаа гэж хэлэх хэрэгтэй гэж үзээд танайд хандсан юм. Ер нь ийм хүнд хэцүү үед гар сунгана гэдэг хүнийг маш их баярлуулдаг юм байна.
Сэтгэгдэл (3)