Баасан гаригийн өглөө нар мандахыг харсангүй. Нэг мэдэхэд л гэгээ орчих юм. Ерөнхийдөө бусад өдрийн адил утаагаар угтаж, утаагаар үдсэн.
   Баасан ахын ч бил үү, эгчийн ч бил үү төрсөн өдрийн өглөө урд урдынхаасаа арай өөр “Си” нотоор эхэлсэн ч, урд урдынхтайгаа адилхан, уламжлалт ёсоор “до, ре, ми, фа, соль, ля, си, си, си, си, си, доооооо” өнгөөр дууссан.
   “Си” нот. Тэртээ биш 2008 оны 7 дугаар сарын эхний өдрөөс хойш сонсогдоогүй танил хэрнээ “хүйтэн” чимээ нийслэлийн зүүн хязгаараас сонсдох нь тэр. Налайх болж таарлаа. Өнөө хувьсгалч гэж хөөрөгдөн өөртөө далавч ургуулсан бор хүү Налайхад оччихсон дэвж яваа юм биш биз дээ гэтэл хөөрхий минь зурагтаар ярилцлага өгч харагдана. Хүүхдийн зүүн чих жунгинуулчихлаа байна. /Сорри/
   Гэтэл хувьсгал ч биш, хулгай ч биш “Хүний хөгжил сан”-гийн алдарт 21-ээ авах гээд очерлож байсан хүмүүс рүү хүн биш хүн халдлага хийн хамгийн хэрэгтэй газрууд руу нь гох даржээ. Хуруу & давсаг. Баргар мэдээг энд орхие. Баасан гариг чинь яаж эхлэх нь энэ вэ?
   Өдөр тийшээ бахдам баяр эхлэв. Өчигдөр багшийн их алдрыг СТО-д ёслол төгөлдөр тэмдэглэв. Үйл ажиллагаанд их сонин юм болсон шүү. Багш нар ажил хаялт зарлаад хэд хоносны дараа хөөрхөн, том мэнгэтнээр ахлуулан, салбарынхаа сайдтай тохиролцон “ам асуух” уулзалтад урьтал нөгөөх нь “хайрын бурхан чи минь хаана байна, хариулж надад хэлээд өгөөч...” гэдэг дууны хариулт болоод “муричихсан”. Харин тэгтэл баярынхаа өдрөөр “ам асууж” чадахгүйг нь далимдуулан баяр дээр маажиганан харагдана. Гэхдээ баярын ажиллагааны гол дүр нь “муриач” биш шинэ дэддүгээр түшмэд “Шинэ үе”-ийн биш Ундармаа байлаа. Жуумалзаад л, баяртай нь аргагүй сууж байсан. Арга ч үгүй биз дээ.
   Саарал ордонд түүнээс ч илүү сонирхолтой юм болсон. Юу гэхээр “Мянганы сорилтын сан”-гийн урт настай удаан жаргалтай “Цэвэр агаар” төслийн талаар ойрд хоолой нь зангиран “ганцаараа” гэдэг үгийг хэлэх дуртай үгээ болгосон Засгийн газрын тэргүүн тэргүүтэй нөхдүүд төсөвтэй хуралдаан хийв. Овоо дасан зохицсон бололтой хоолой нь зангиралгүй “Цэвэр агаар сан”-гийн төсөлд зориулсан 30 тэрбумын талаар асуух, “ам асуух” хоёрын хооронд юм төслийн удирдлага болох МАН-ын генсекийн амьдаагаас сураглав. Гэтэл нөгөөх нь харин хоолой нь зангираад явчихав. Юу гэж зүгээр суухав, нөгөө талаас нэг хэл яриа нь мэдэгдэхгүй нэг нөхөр “кү тэр гүчин тирбүм төгүрэгийг каашаа инзийн амьтад, кэн ир нь төсөвлээд байнаа, готын утаа арилж байгаа зүйл огт алга, намайг кауснаасаа гараад, кайммертаа суугаад, “Кандгайт”-аас орж ирэхэд утаа огт арилаагүй л байх шиг байхын. Арай тэр гүчин тирбумаар намайг дуурайгаад каус бариад...” гэснээ л хоолойгоо засан бие засаад ирье гээд гараад явчихав. Саарал ордонд нэг иймэрхүү буруу юм ярьчихвал өөрийгөө барьж өгчих гэсэн л улсууд. Эндээс гаръя.
   Орой болж байна. “Өнөөдөр Баасан ахын төрсөн өдөр, үлгэрийн цэнхэр орчлонд ирсэн өдөр, найз ч бай, амраг ч бай, Баасан ч бай бид бүгдээр адилхан...” гэдэг дууг олон хүн амандаа аялна. Оюутны хоёрдугаар улирлын хичээл ороод удаагүй байгаа болохоор орон нутгийн оюутнууд яаая түнтгэр. Баар, цэнгээний газрууд ч пиг, ломбарднууд урт дараалалтай. Санаа зовох зүйлгүй утас, ээмэг, бөгжөө тавь. Сар хүрэхгүй хугацааны дараа төрөөс дал, далыг өгнө. Тэрэнгээрээ буцаагаад авчих. Ингээд шөнө дунд болоход баар баяжуулж дуусаад буудал баяжуулахаар явна. Найгаж, ганхаж, нанчилдсан л улсууд. Тал нь “HOTEL”, тал нь “HOSPITAL”. Шөнө дунд өнгөрөөд л “чамд траст байгаа юу?, - Байхгүй, - За яадын ядын. Үүний дараа дээр хэлсэнчлэн “до, ре, ми, фа, соль, ля, си, си, си, си, си, доооооо”. Үүрээр бодно “Яанаа гоол алдчихсан юм биш биз дээ, хамгийн сүүлд 11 метрээс цохиод алдсан даа”.
   Өчигдөр буюу Баасан гариг ингэж өнгөрөв. Эргэж харамсахгүйн тулд Баасан ахын төрсөн өдрийг үнэхээр тэмдэглэхгүй байж чаддаггүй юм бол хоногоор бус ядаж хоёр цагаар тэмдэглэж болохгүй гэж үү.
Бямба гаригийн өглөө утаагаар угтав.