Ахмадын өвлийн III олимпийн наадам Австри улсын Инсбрук хотод боллоо. Энэ тэмцээнд манай улсаас 78 настай Б.Жалбаа өрсөлдөж мөнгөн медальтай ганзага дүүрэн ирлээ. Түүнтэй хэсэгхэн хором ярилцсанаа хүргэе.
-56 жилийн дараа тэшүүрийн өвлийн олимп дахин Инсбрук хотноо зохиогдлоо. Та анхны өвлийн олимпийн тэмцээнд ч оролцож байсан?
-Олимпод оролцох зорилго тавьж, санасандаа хүрээд ирлээ. Сэтгэгдэл их өндөр байна. 56 жилийн дараа дахин олимпод оролцож медаль авсандаа баяртай байна. Мөн тухайн насныхаа хүмүүстэй хэрхэн уралдах, дэлхийн хэмжээнд ямар түвшинд байгаагаа мэдээд ирсэндээ олзуурхаж байна.
-Та өвлийн олимпод Төрийнхөө далбааг авч оролцсон. Тэмцээний нээлт хэр болов?
-Австрали улс олимпоо ард түмнийхээ дунд нээлттэй зохион байгуулдаг юм билээ. Тусгай нэг газар хориод зөвхөн тамирчдыг жагсаагаад байдаггүй нь их таалагдсан. Нээлт их сайхан болсон.
-1964 онд олимп болсон Инсбрук хот хэрхэн өөрчлөгдсөн байна вэ?
-Танигдахын аргагүй болсон байна лээ. Хуучин байсан барилга, зам талбай юу ч байгаагүй. Бүх зүйл цоо шинэ мэт л байсан. Ганцхан тухайн үед бидний уралдаж байсан мөсөн гулгуурын талбай л яг хэвээрээ байсан. Гэхдээ мөсний хувьд ч ярих юмгүй сайхан юм.
-Та олимпод нэг зорилготой оролцсон шүү дээ?
-Тийм 56 жилийн өмнө хамт уралдаж байсан тамирчдынхаа нэрийг гаргах, дурсгах гэж явсан зорилготой явсан. Тэднийхээ мөр гаргасан газарт дахин мөрөө гаргаад ирлээ. Миний мөр тэдний мөртэй хамт гишгэж байна гэсэн утга санаатай юм. Миний авсан медаль ч тухайн үед хамт гулгаж байсан хүмүүст дурсамж болох байх гэж бодож байна.
-Алтан медальд ойрхон байлаа. Түрүүлэх боломж хэр байсан бэ?
-Бидний хувьд бараг мөсөн дээр бэлтгэл хийгээгүй байж байгаад уралдсан. Гаднын тамирчидтай адил битүү мөсөн гулгуурын талбайд дор хаяж хоёр сар бэлтгэл хийсэн бол түрүүлэх бүрэн боломжтой байлаа. Учир нь бэлтгэл хийе гэхээр мөс нь бэлэн болоогүй юм. Тэмцээн эхлэхээс долоо хоногийн өмнө нь бэлтгэлд гарсан байх.
-Та бараг 80 нас хүрч байгаа хүн. Таны насны хүн том спортын төрлөөр олимпод оролцож, гулгахад хэцүү санагдах юм. Биед өөрчлөлт хэрхэн оров. Амаргүй байв уу?
-Хэцүү байлгүй яахав. Зүгээр хөл дээрээ гүйхгүй. Шил толь шиг мөсөн дээр тогтож, уралдана гэдэг бидний насанд хэцүү л дээ. Тэнцвэр их шаарддаг, нарийн техниктэй байдаг.
-Таны дараагийн зорилго юу вэ?
-Ирэх оноос дэлхийн аваргын тэмцээнд орно гэсэн зорилго тавиад байна. Зорилго маань дуусах болоогүй. Бүр ч их найдлага төрж, эрүүл мэнд, улс орныхоо төлөө хичээнэ гэж бодож байна.
-Таныг олимпоос медаль аваад ирэхэд үр хүүхэд, ач зээ нар нь хэрхэн хүлээж авсан бэ?
-Хөл нь газар хүрэхгүй л баярлаж байсан даа. Намайг олимпод оролцоно гэхэд аав минь та яваад оролцоод ир гээд зардал цуглуулж өгөөд явуулсан. Тэгээд медаль авад ирэхэд бүрх хагартлаа баярлалгүй яахав.
-Сур, шагайн харваагаар цаашид тэмцээнд оролцъё гэсэн бодол бий юу?
-Мэдээж оролгүй яах вэ. Мөс хайлж дууслаа сур, шагайн харвааны бэлтгэлдээ орно. Өвөл нь тэшүүрээ, зун нь сур, шагайн харвайгаараа хичээллэнэ гэсэн бодолтой байгаа. Хамгийн гол нь өөрийгөө хөдөлгөөнөөр таслахгүй байя гэж хичээж байна. Учир нь шавь нарыгаа тэмцээн уралдаанд нь оролцуулахаас эхлээд ажил их бий шүү дээ. Ер нь хөдөлгөөн гэдэг бүх төрлийн өвчнийг анагааж, эмийг орлож байдаг учраас хөгшин залуу гэхгүй биеийн тамираар хичээллэхийг чин сэтгэлээсээ хүсч байна.
-Таныг олимпод амжилт гаргаад ирэхэд төр засгаас хэрхэн угтсан бэ?
-Сурын холбооноос угтаж авсан. Төрөөс угтаж аваагүй.
Б.Лхам
Сэтгэгдэл (6)