
БНМАУ-ын засгийн газрын 1991 оны 126 тоот тогтоолоор 4 хүүхэд төрүүлсэн 20 жилээс дээш жил ажилласан эхчүүдийг тэтгэвэрт гаргасан ба 38-45 насны ид ажиллах үедээ албан шахалтаар тэтгэвэрт гарсан олон эмэгтэйчүүд байна. Өнөөдөр ажилласан жил хүрэхгүй шалтгаанаар энэ эмэгтэйчүүд 80000-120000 төгрөгийн тэтгэвэр авч байгаа бөгөөд 60-65 орчим насны эмэгтэйчүүд байна.
Энэ тогтоол нь олон арван жилийн туршид тэдгээр эмэгтэйчүүд, тэдний гэр бүлийнхний эрх ашгийг хохирооход хүргэсэн шийдвэр болсон. Эдийн засгийн дараалсан хямрал тохиож, төрийн өмчийн үйлдвэрийн газрууд хаагдаж, социализмын үед байгуулсан, эмэгтэйчүүд голлон ажилладаг нийгмийн үйлчилгээний сүлжээ нуран унаж, өмч хувьчлагдаж, орон тооны цомхотгол хүчээ авч байсан тэр үед ийм шийдвэрийг бодлогоор гаргасан гэхэд хилсдэхгүй.
Энэ шийдвэр нь ажил олгогчдод завшаан болон ашиглагдаж, эмэгтэйчүүдийг ид хийж бүтээх насанд нь буюу 35-45 насанд нь нөхөн үржихүйн үүргээр нь шалтаглан тэтгэвэрт албадан шахуу гаргасан.
Бүрэн тэтгэвэр авахад нь ажилласан жил хүрээгүй гэх шалтгаанаар хувь тэнцүүлсэн тэтгэвэр авахад хүргэн ядуурлын ирмэг рүү түлхэж, системтэйгээр ялгаварлан гадуурхсан. Өнөөдрийг хүртэл маш бага хэмжээтэй тэтгэвэр үргэлжилсээр байна.
2012 оны 9-р сарын 4-нд батлагдсан "Ажилласан жил, тэтгэврийн даатгалын шимтгэлийг нөхөн тооцох тухай” хуулиар өөрөөс үл хамаарах шалтгаанаар 1990 -1995 оны хооронд ажил хөдөлмөр эрхлээгүй иргэний ажилласан жилийг нөхөн тооцох болсон.
Уг хуулийн үйлчлэх хүрээг 4-р зүйлийн 4.1.3-т өөрөөс үл хамаарах шалтгаанаар ажил, хөдөлмөр эрхлэх боломжгүй гэж заасан байна.
Дээрх тогтоолоор тэтгэвэрт гарсан эмэгтэйчүүд нь өөрөөс үл хамаарах шалтгаанаар ажил хөдөлмөр эрхлэх боломжоо алдсан тул тэтгэврийн зөрүүг арилгах шаардлагатай гэж үзэж байна.
Сэтгэгдэл (4)