
- Өндөр хүчдэлийн шон руу авирсан хүүхдийг аврах дуудлага хэдэн цагт ирсэн бэ?
- Өнгөрсөн хоёр дахь өдөр шөнийн 21 цаг 20 минутад Шуурхай мэдээллийн төвөөс дуудлага ирсэн. Шон руу авирсан хүүхэд маань сэтгэцийн өвчтэй хүүхэд байсан байна лээ. Шархадны эмнэлэгт хааяа нэг эмчлүүлдэг гэсэн. Биднийг очиход хүүхэд шонгийн нэлээн дээр нь гарчихсан дуу дуулж байсан. Бас орилоод л...
- Ямар дуу дуулж байсан юм бол?
- Нэлээд өндөр шон учраас бид нарт сайн сонсогдоогүй. Бараг найм есөн давхар байшингийн дайтай өндөр шон шүү дээ.
- Аврах ажиллагаан дээр хэдэн хүн очсон бэ? Шон руу хэн авирав?
- Шуурхай бүлэг 105-ын III тасгийн долоо, аврах салбараас долоон хүн бүгд нийлээд 14 хүн ажилласан. Түүнээс гадна Чингэлтэй дүүргийн харъяа хорооны цагдаа нар болон хөдөлгөөнт эргүүлийн цагдаа нар нийлж хамтарсан ажиллагаа явуулсан даа. Аврах салбараас Өнөржаргал, манайхаас Алтан-Очир гэж хоёр хүн гарсан. Миний хувьд дор ажилласан.
- Хүүхэд 50 метр шонд авирсан гэж байсан. Яг хаана нь гарсан байсан бэ?
- 50 метр шонгийн 30 метрт гарсан байсан. Хүүхдийн авирсан шон маш аюултай бүс байхгүй юу. 110 кв-ийн өндөр хүчдэлийн шон шүү дээ. Доод хавьд нь сууж байгаад биднийг очингуут дээшээ авирчихсан. Цагдаа нарын хэлсэнээр бол ахдаа зодуулаад гарчихсан юм байна лээ. 12 настай хүүхэд. Тэр хүүхэд ер нь ганц удаа ч биш, өмнө нь олон удаа гарч байсан гэж тэр хавийн цагдаа нар хэлж байна лээ.
- Тэр аюултай бүст гарчихсан хүүхдийг буулгахдаа хүч хэрэглээгүй нь мэдээж. Яг ямар төлөвлөгөө боловсруулж ажилласан бэ?
- Мэдээж бид нар загнаж зандчиж хамаагүй харьцаагүй. Хүүхдийн аяыг дагаж ярилцсан л даа. Доор бидэнтэй хамт хоёр гурван хүүхэд зогсож байсан. Тэр хүүхдүүд “Чиний буруу биз дээ. Чи дандаа эхэлж дургүй хүргэдэг биз дээ” гэх мэт яриа өрнүүлж байсан л даа. Бид нарын зүгээс “Зүгээр ээ, ахын дүү буугаад ир” гэж байнга гуйж байсан. Тэгсэн хүүхэд “Наана чинь цагдаа нар байгаа юм уу. Цагдаа намайг дахиад Шархад руу авч яваад хэвтүүлчихнэ шүү дээ” гэж орилсон. Тэгэхэд нь бид “Энд цагдаа нар алга байна. Дандаа хүн авардаг онцгой байдлын хүмүүс байна” гэх мэтээр нэлээн удаан ярилцсан. Тэгсэн удалгүй өөрөө “Би даараад байна. Би бууя” гэж хэлсэн л дээ. Манай хоёр аврагч олсоор бэхлээд олсоор доош нь буулгаж ирсэн. Хүүхдийг битүү боож бэхэлсэн. Сэтгэцийн өвчтэй хүүхэд хэзээ ч үсэрч магадгүй учир доор нь том брезент дэлгээд бэлэн байсан. Тэнд байсан бүх цагдаа нартай хамт брезентээ тал талаас нь барин зогсож байлаа. Олон хүн маш сайн татаж байж аврах ажиллагаа амжилттай болно.
- Аврагч хүүхэд хоёрын хооронд хэр хол зай байсан бэ?
- Хүүхэд шонгийн үзүүр дээр гараад зогсчихсон байсан. Манай аврагчид хүүхдийн зогсож байсан газарт авирч очоод, өөрсдийгөө бэхлээд дараа нь хүүхдийг барьж авч бэхлээд буулгасан.
- Танай тасаг тэнд хэр удсан бэ?
- 21 цаг 30 минут гэж очоод 23 цагт ажиллагаа дууссан. Хүүхдийг аргадаж нэлээн удсан. Хүүхдийн ээж тэр хавьд байдаг юм байна лээ. Хүүхэд эхэндээ “Манай ээж ирвэл би бууна” гэж байсан. Шон дээр авирсан хүүхдийн ах нь тэнд байсан болохоор ээжийг нь олж ирэхээр гүйсэн л дээ. Ээж нь хүрч ирэхийг хүлээж нэлээн удсан. Тэр хооронд манай хоёр аврагч дээшээ авирсаар л байгаа шүү дээ.
- Ээж нь ирсэн үү?
- Ирээгүй. Яагаад ирээгүйг мэдэхгүй юм. Ээж нь ирэхийг хүлээгээд зогсож байтал ашгүй өөрөө бууя гэсэн.
- Энэ хүүхдээс болж нийслэлийн зарим дүүргүүдийн цахилгааны 30 минут тасалсан. Заавал тог таслах шаардлагатай байсан уу?
- Шаардлагатай байсан. Өндөр хүчдэл гүйж байгаа аюултай бүс шүү дээ. Өндөр хүчдэлийн шон руу аврагч нар гарч байгаад ямар нэгэн байдлаар тогонд цохиулбал аюултай. Хаа хаанаа аюулгүй байдлыг хангаж байж л тасалж байгаа юм л даа. Тог тасалсны дараа удалгүй хүүхдийг буулгасан. Цахилгааныг нь таслахгүй бол олон хүний амь эрсдэнэ шүү дээ.
- Тог таслуулахаар эрчим хүч рүү танай багийн хэн гэдэг хүн ярьсан бэ?
-Шуурхай удирдлагын төвийн Түвшинбат хошууч ярьж тог тасдуулсан. Ер нь тэр ажиллагааг энэ хүн л удирдаж байсан даа.
- Хүүхэд тогонд цохиулалгүйгээр яаж тийшээ гарсан юм бол?
-Бүр сурчихсан л байхгүй юу. Бид нар өмнө нь бас тэр хүүхдийг аврахаар очиж байсан. Тэр хүүхэд сар гаруйн өмнө бас ингэсэн. Шон дээр хүүхэд авирсан байна гэдэг дуудлагаар бид нарыг очтол аль хэдийнэ буучихсан, хорооны цагдаагийн газар дээрээ сууж байсан.
- Буулгаад яасан бэ?
- Эмч бууж ирэхэд нь үзсэн. Тэгээд хөдөлгөөнт эргүүлийнхэн аваад явсан. Авч очоод байцаалтанд оруулдаг юм гэнэ лээ.
- Өндрөөс хүн аврах ажиллагаанд ОБГ-ынхан ямар багаж хэрэгсэлтэй оролцдог вэ? Сая энэ хүүхдийг аврахдаа ямар багаж хэрэгсэлтэй ажиллав?
- Манай аврагчдын хэрэглэдэг хамгаалалтын хэрэгсэл, олс, зангуу, прожекторын гэрэл гэх мэт багажуудаа хэрэглэсэн. Гэхдээ тэр шон руу хүн авирах боломжгүй болтол нь гадуур нь хашаагаар хамгаалалт хийхгүй бол энэ мэт хэрэг цаашид гарахыг үгүйсгэхгүй. Хайлааст руу салдаг замын дэргэд гүүр байдаг юм байна лээ. Яг тэр гүүрний хажуу талын өндөр хүчдэлийн шон.
- Ямар хүний командаар ажилласан бэ?
- Аврах салбарын дарга Гансүх, манай III тасгийн дарга Батзориг хоёрын командаар ажиллалаа. Хоёр хүн аажуухан дээшээ гарч байх хооронд бид нар хүүхэд унаж болзошгүй газар брезентээ бариад л зогсож байсан. Хүүхдийг хаашаа хөдөлнө, тийшээ явна. Эргэн тойрон айхтар их хүмүүс ч байгаагүй. Аврагчдыг хамгаалалтын хувцасаа өмсөж, олсоо аваад дээшээ гарах болон доор хүмүүс яаж ажиллахыг дарга нар л хэлж байсан.
- Өмнө нь яг ийм төрлийн дуудлага хэр ирж байсан бэ? Ер нь өндрөөс хүн буулгах ажил хэр хүнд вэ?
- Ажиллагаа болгон хүнд шүү дээ. Өндрөөс хүн аврах дуудлага ер нь бага ирдэг. Өмнө нь нэг согтуу залуу шон руу гараад манай дарга Батзориг аврах гэж байхдаа гараа түлж гэмтээсэн тохиолдол бий. Аврагчид бид нар чинь хүний төлөө л ажилдаг шүү дээ. Дуудлага ирээд л нэг минутын дотор гарч явдаг тийм л шуурхай ажил.
Т.Хулан