Чех улсад 70 настай ээжийгээ эмчлүүлэхээр очсон Хонгорзултай ярилцлаа. Тэрбээр долоо хоногийн хугацаатай тус улсыг зорьсон ч короанвирусний цар тахлаас болж гурван сар эх нутагтаа ирж чадахгүй гацаад буй. Түүнийг харийн нутагт ийн байх хооронд хоёр хүү нь гэртээ цоожтой байгаа. Тиймээс Монголдоо ямар нэг аргаар ирэх гарц хайж манай сайтад хандсан юм. Ингээд түүнтэй хэсэгхэн хором ярилцсанаа хүргэе.
-Та Чех улс руу гуравдугаар сарын 10-нд явсан. Яг энэ үед коронавирусний тархалт эрчимжих хандлгатай байсан үе. Гэтэл яг ийм үед яагаад гадагшаа явсан юм бэ. Ингэж асуусан учир нь гадагшаа явсан иргэдээ монголчууд буруу шаах үзэгдэл их гарч байна. Яг ямар учир шалтгааны улмаас хоёр хүүхдээ орхиж гадагшаа явсан юм бэ?
-Миний ээж 70 настай. Монголд онош нь тодрохгүй байсан учир Чех улсад амьдардаг эгчийгээ бараадахаар явсан юм. Эгч маань Чех улсад 15 жил амьдарч байгаа. Чех улсад эрүүл мэндийн үйлчилгээ маш хямд, дээр нь их чанартай. Тиймээс л гадагшаа явсан. Би долоо хоногийн хугацаатай явсан. Тэр үед Монгол Улс хилээ хаагаагүй байсан. Гэтэл яг ниссэний дараа Франц иргэнээс халдвар илэрч хилээ хаасан. Яг ийм хайчин дунд орчихсон. Хоёр хүүхдээ бодвол гадагшаа явахгүй байж болох байсан. Гэтэл ээжийгээ бодохоор явахаас өөр арга байгаагүй.
-Миний сонссоноор хоёр хүүхэд нь гэртээ цоожтой байгаа гэсэн. Хэдэн настай хүүхдүүд юм бэ. Гадагшаа явахдаа цоожилсон гэсэн үг үү?
-Явахдаа цоожлоогүй л дээ. Том хүү маань 16, бага хүү 13 настай. Долоо хоногийн хугацаатай явах байсан учир эхлээд хоол ундыг нь бэлтгэж өгсөн. Гэтэл ээж явсан гэдэг утгаараа гадуур гарахгүй ч гэсэн найз нөхдөө гэртээ цуглуулдаг юм байна. Зарим нэг хүүхдийн ээж хүүхдээ харах хүнгүй үлдээлээ. Манай хүүхэд танайх руу явна гэдэг болчихлоо гэж уурласан. Тиймээс арга буюу цоожилсон.
-Хамт байх хамаатны хүн байхгүй юм уу?
-Би дээрээ нэг эгчтэй. Эгч маань Чех улсад амьдардаг. Монголд ээж, хоёр хүү маань байдаг. Эднээс өөр хамаатан, садан байхгүй. Аргаа бараад найзаасаа гуйтал найз маань хоол унд дөхүүлж өгөөд цоожилсон.
-Хэдэн өдөр гэртээ цоожтой байна гэсэн үг вэ?
-Бараг сар гаруй болж байна.
-Хүүхдүүд тань энэ байдлыг яаж хүлээж авч байна вэ?
-Заримдаа ч дурамжхан байгаа харагддаг. Гэхдээ “Эмээгээ эмчлүүлэхээс өөр яахав дээ” гэж хэлсэн. Том хүү маань иргэний үнэмлэхээ авчихсан том болчихлоо гэж боддог юм шиг байна лээ. Найз нөхдөө гэртээ хаяа цуглуулна. Заримдаа гадуур гармаар байна гэнэ. Тиймээс болзошгүй эрсдэлээс сэргийлж арга буюу цоожилсон.
-Германаас тусгай үүргийн онгоцоор иргэдээ авсан. Үүнд багтаагүй юм уу. Эсвэл ирэхийг нэг их хүчилсэнгүй юү?
-Яалаа гэж хүсэхгүй байх вэ. Элчин сайд, ОУК-т хүсэлтээ удаа дараа илэрхийлсэн. Гэвч багтаагүй. Франкфуртын нислэгт Чехээс зургаан хүн багтсан. Тухайн үед Чех улс хилээ хаасан, онц дэглэм тогтоосон байсан учир Элчин сайдын яаман дээр энэ иргэд цугларч, хилээр гарах асуудлыг Элчин сайд хариуцаж явсан. Газраар явъя гэхээр ОХУ-д нөхцөл байдал ямар байгаа билээ.
-Үүнээс хойш дахиж хүсэлтээ явуулсан уу. Элчин сайдтай холбогдсон уу?
-Хүсэлтээ удаа дараа явуулсан. Элчинтэй очиж уулзлаа гээд ямар ч хэрэггүй. Зөвхөн УОК-оос ирүүлсэн нэрсийг л зарлах эрхтэй юм байна лээ.
-Хүүхэд тань “Хүүхдийн баяраар ээжийгээ бэлгэнд авмаар байна” гэсэн зураг зурсан байна лээ. Энэ зургийг хараад сэтгэлд гуниг төрсөн. Өөрт тань юу бодогдов?
-Маш хэцүү мэдрэмж төрдөг юм билээ. Яагаад ийм зураг зурсан юм бэ гэж асуухад “Таныг хурдан гэртээ ирээсэй гэж хүссэн учраас” гэж хэлсэн.
-Ээж тань өөрөөсөө боллоо гэж өөрийгөө буруутгасан байхдаа?
-Өө тэгэхгүй яах вэ. Надаас боллоо. Би өвдөөгүй бол хоёр хүүгээ ингэхгүй байлаа гэж их шаналсан.
-Хүний зовлонг ойлгох нэг байхад ойлгохгүй олон хүн байдаг. Чамайг ярилцлага өгөхөөр “Хоёр хүүхдээ яах гэж орхисон юм бэ” гэж буруутгах олон хүн гарах байх. Зүгээр үү?
-Хүмүүсийн харааж, загнах сонин биш байна. Гол нь хоёр хүүхэддээ очмоор байна.