
ЖАГСААЛТЫН ГИШҮҮДИЙН ТООГ НЭМЭХ НЬ БУРУУ
2012 оны сонгуулийн гол онцлог бол пропорционал системийг ашиглан жагсаалтаар 28 хүн шууд гишүүн болох боломжийг хуулиар олгосон юм. Одоо арвыг нэмээд 38 хүнийг жагсаалтаар гишүүн болгох санаачлагыг эрх баригчид санаачлаад явж байна. Японы парламент (доод танхим) 480 гишүүнтэй үүний 300 нь сонгуулийн тойргоос өрсөлдөж гарч ирдэг бол 180 нь л жагсаалтаар 11 мужаас сонгогддог, авилга хүнд сурталгүй хөгжлийн загвар болсон Шинэ Зеланд улс 3,8 сая хүнтэй 120 гишүүнтэй тэдний олонх нь тойргоос сонгогддог. Улс орны хөгжил буурай, сонгогч байтугай улстөрийн намууд төлөвшиж амжаагүй одоогийн нөхцөлд намын нэрээр буюу жагсаалтын гишүүд олшрох нь төр ард түмний холбоог тасалдуулах гэмтэй. Төр ард түмнээсээ холдох тусам буруу шийдвэр гарч, үл ойлголцол үүсч бослого тэмцэл идэвхждэг. Эртний Грект Демос буюу боловсролгүй нөхдүүд жагсаалтаар бингодон гарч ирээд улс орныг самрах аюултай тухай сануулан бичсэн байдаг. Дэлхийн 199 орны 46 хувь нь мажоритар системээр, 36 хувь нь продорционал системээр 15 хувь нь холимог системээр, үлдсэн 3 хувь нь энэ хэдийн аль нэгийг ашиглаж байгаа. Сонгуулийн систем бүр өөрийн давуу болон сул талуудтай. Мажоритар систем нэр дэвшигч сонгогч хоёр нүүр тулан уулзах боломжийг олгодог давуу талтай ч санал гээгддэг сул талтай. Пропорционал систем санал бүр төлөөлөгдөх боломжтой байдаг ч улстөрийн намууд шинээр үүсэх боложийг бүрдүүлснээр намуудыг бутралд, улстөрийн амьдралыг задралд хүргэх эрсдэлтэй болгодог. Бутрал задрал биш эв нэгдэл, ойлголцол манай улстөрийн амьдралд илүү чухал байгаа учраас дээрх системээр сонгогдох жагсаалтын гишүүдийн тоог нэмэх нь буруу.
ХОЁР ДАРААЛАН ЖАГСАХГҮЙ БАЙХЫГ НАМУУД ДҮРМЭНДЭЭ ОРУУЛАХ
1 хүн нэг л удаа жагсаалтаар гишүүн болох боломжтой байх. Хоёр дараалан жагсана гэж байж болохгүй. Үүнийг улстөрийн намууд дүрмэндээ оруулах нь зүйтэй байх. Өөрөөр хэлбэл 2012 онд жагсаалтаар сонгогдож УИХ-ын гишүүн, Нийслэлийн төлөөлөгч болсон бол 2016 оны сонгуульд жагсаалтанд нэрээ оруулахгүй байна гэсэн санаа. Тойрогт өрсөлдөх эрх нь нээлттэй. “Лондон Хонконгийг холбосон шилэн кабелийг Монголоор дайруулна, Талх гурилын үнийн өсөлтөөс хамгаалах сан байгуулж, зөрүүг иргэдэд олгоно” гэх мэтээр худлаа амладаг нөхөд л жагсаалт руу зүтгэдэг. Ер нь намууд жагсаалтыг урамшуулал болгож, худал амладаг нөхдүүдээ багтаадгаа өөрчлөх аваас улстөрийн соёлын хувьд урагшаа нэг алхана. Мөн хүн ам их өссөн учраас парламентийн гишүүний тоог 76 биш 99 болговол улс орон хөгжинө гэх зүйлийг саяхан “Дуусдаггүй яриа” нэвтрүүлгээр нэг гишүүн ярьж байна. Жишээ нь Сингапур 4 сая хүнтэй, парламентийн 84 гишүүнтэй тэд хөгжөөд болоод л байна. Манай гишүүдийн тоо багадаагүй тэдний идэвх оролцоо, санал санаачлага, хүчин чармайлт л багадаж байгаа. Хууль тогтоох, гүйцэтгэх засаглалыг салгах нь зүйтэй. Гишүүн, сайдууд давхар дээлээ тайлаад гишүүн нь гишүүнийхээ ажлыг, сайд нь сайдынхаа ажлыг хийвэл хүндрэл гарахгүй.
Төгсгөлд нь...
Маяачуудыг өнгөрсөн цаг дээр ярьдаг шиг Монголчууд бид “Чингис, Чингис” гэж хий хоосон цээжээ дэлдээд байвал өнгөрсөн үе дээрээ л үлдэнэ. 13-р зуунд Монголчууд хүчихрэг байсан нь үнэн, үүнийг үгүйсгээгүй гэхдээ 21-р зуунд яаж хүчирхэг болох вэ гэдэг нь илүү чухал байна. Хөгжсөн жижиг улс хэнд ч дээрлэхүүлэхгүй, харин хөгжөөгүй жижиг улсыг хэн ч тоохгүй. Өнгөрсөн түүхээ 20 хувь, ирээдүйн хөгжлийг 80 хувь ярих, төлөвлөх, бүтээх хэрэгтэй. (Паретогийн 80/20-ын зарчмаар) Монгол улс хүнээ хөгжүүлж байж л дараагийн шатанд гарна. Хүн төвтэй хөгжил дэлхий нийтийн чиг хандлага болж байна. Хүн бол улс үндэстний жинхэнэ баялаг юм.
“Политика” холбооны тэргүүн, Улстөр судлаач Ж.Мөнхжаргал
Сэтгэгдэл (5)